Eenzame leegte Brouwersdam.

Door het corona virus zit iedereen aan huis gekluisterd. Martha hadden we de maand ervoor uit de schorsing gehaald. De bedoeling was om 29 maart te vertrekken naar het Picos gebergte in Spanje. Helaas de Picos zal nog even moeten wachten. Spanje, Frankrijk en België in een Lock Down en Nederland zelf in een Intelligente Lock Down.

Zo kom je niet ver en is nu even de bedoeling niet. Jos zit in een Risicogroep en we zoeken het dan ook niet op. Het weer was afgelopen woensdag zo mooi en Martha stond zo te roepen, ze schreeuwde bijna om de weg op te mogen. En omdat het gewoon mag met de regels in acht te nemen en een ommetje lopen of fietsen er voor ons niet inzit dan maar een ommetje met Martha.

Ze startte in een keer en omdat ze al een dame op leeftijd is met haar 29 jaar heb ik al een pakje sigaretten gerookt eer we op pad zijn. Zodra we aan het eind van de straat zijn is de rookpluim gelukkig weg en snort ze er lustig op los. Half het dorp gaat het temperatuur lampje weer branden zoals we de laatste vakantie ook elke keer hadden. Warmgelopen kan niet de motor is nog niet eens op temperatuur. Het euvel wat ze vorig jaar in de garage niet konden vinden blijft maar voortduren.
Het hoort een beetje bij haar leeftijd zeggen ze, dan heb je wel eens mankementjes. Alleen rode lampjes zijn vervelende mankementjes vooral als ze maar blijven branden. Je kunt er gewoon niet aan wennen.

Eerst wat lekkers halen voor bij de koffie en ik moet zeggen het wordt ons niet in dank afgenomen schijnbaar als we met Martha op stap zijn. Boze veelzeggende blikken onze kant op. Tja je gaat ook niet aan iedereen uitleggen dat ook wij graag eens wat anders zien dan de achtertuin. Waren we met de personenauto zou niemand wat denken. Maar ja een camper is not done op dit moment.

Op de weg was het zeer rustig en we besloten op het gemakje de dammenroute te rijden richting de Brouwersdam. Zelden of eigenlijk nooit hebben we de Brouwersdam zo gezien. Bijna niemand. De Frituur zal deze dagen geen goede zaken doen ben ik bang. Een lekker plaatsje zoeken aan de waterkant was geen enkel probleem en uit de wind was het heerlijk genieten. Handhaving reed nog langs maar we stonden als enigen en de social distance was geen punt.

Het is nog even wennen weer de eerste rit. Vooral als je vergeet dat de kranen nog open stonden na de winter tegen de vorst. Pak je water voor de koffie en gaat de douche ook gelijk lopen. Geen handige zet. En ik maar denken dat Jos op het toilet zat.
Het was een heerlijke dag met Martha. Wat is Zeeland mooi. Zonder
toeristen en bijna alleen op de wereld.